Madeleine

Het boek Opruimen van Marie Kondo is mijn lijfboek, geschreven door een Japans meisje van net twintig, met een fascinatie voor organiseren en opruimen. Het boek is een enorme bestseller, en wordt over de hele wereld gelezen.

​

Eerlijk gezegd bezorgde het boek mij allereerst rillingen. Geen rillingen van genot, maar van afkeer. Het boek ziet er ultraclean uit. Ook de schrijfster, Marie Kondo, ziet er utraclean uit. In de periode dat ik het boek in handen kreeg, was mijn huis een gezellig chaos (in mijn ogen), en in de ogen van anderen waarschijnlijk gewoon een 'flinke bende'. Zo'n onbevlekte cover kan je dan de stuipen op het lijf jagen. Is dat voor mij bedoeld? Is dat waar ik heen moet? Help, dat past niet bij mij. Nee, ik bedoel, dat kan ik niet! 

Adem in, adem uit en open gewoon het boek. 

​

De eerste pagina's zijn even doorbijten. Kondo bedient zich van een lichtvoetige stijl waar de Libelle nog een puntje aan kan zuigen. Nee, het is meer dan lichtvoetig. Haar schrijfstijl doet kinderlijk, tegen het infantiele aan. Maar als je verder durft te kijken dan deze eerste indruk, gaat er een wereld voor je open. 

​

Waar gaat het over? Over veel meer dan alleen opruimen. Bijvoorbeeld over het loskomen van bepaalde overtuigingen, en angsten. Volgens Marie Kondo gebruiken de meeste mensen hun huis als veredeld pakhuis of opslagplaats. Dat is heel erg jammer, vindt ze, want daardoor kan het huis niet goed ademen, en kunnen ook de mensen die in deze huizen wonen niet goed ademen. >lees verder