Elkaar fysiek storen even erg als elkaar digitaal belagen?
- De Ruimtespecialist
- 6 nov 2017
- 2 minuten om te lezen
Eerder schreef de Ruimtespecialist een artikel over het onderwerp 'last van je collega's op de werkvloer'. Dat werknemers zich storen aan luidruchtige collega's, is in het bedrijfsleven (en eigenlijk alle werkomgevingen), nog taboe. In het verlengde van de drukte op de werkvloer, ervaart men ook overlast van collega’s die veelvuldig mailen over triviale zaken. Het lijkt een veel voorkomend probleem te zijn. Hoe ontstaat 'spammen', en hoe moeten we het tij keren?
Als het gaat om 'zenden en ontvangen', gedragen mensen zich op zakelijk gebied eigenlijk precies hetzelfde als privé. Je hebt mensen die heel gedoceerd zijn in hun boodschappen, en mensen die er niet genoeg van krijgen om informatie te delen, de zogenaamde 'spammers'. Iedereen die deel uitmaakt van een appgroep, weet haarfijn wie de spammers zijn. Je ontmaskert spammers in mum van tijd, want ze doen niet anders dan reageren, of initiëren. Spammers kunnen lang van stof zijn, of juist uitbundig in de hoeveelheid boodschappen die ze de wereld in sturen. Wat men op privégebied echter door de vingers ziet, wordt op zakelijk gebied anders ervaren: Spammen vindt men ronduit irritant.
Spammers hebben zelf het idee dat snel en veel reageren de enige manier is om op schema te blijven en de omgeving netjes te bedienen. Op zich geen vreemde gedachten, aangezien 'niets van je laten horen' inderdaad asociaal over kan komen. Als je de zogenaamde ‘spammers’ vraagt waarom ze zo veel mailen, hoor je verschillende redenen:
“Via de mailtjes hoop ik mijn betrokkenheid en gedrevenheid te tonen.”
Of, op de vraag 'waarom zo veel mailtjes?':
“Liever een paar korte mailtjes dan één lange. (Liefst voor ieder nieuw onderwerp een apart mailtje.)”
Of:
“Mailen is de makkelijkste manier om mensen te bereiken die zich op afstand bevinden.”
Met de laatste reden zijn de spammers niet helemaal eerlijk. Als je geadresseerden bij de mails namelijk doorloopt, blijkt dat een groot deel van het mailverkeer zich ook binnen een bedrijf afspeelt. Vaak zelfs tussen mensen op dezelfde afdeling of zelfs aan een en hetzelfde tafelblok.
De verklaring hiervoor? 'We willen elkaar niet te veel storen.' We lijken namelijk voortdurend diep geconcentreerd aan het werk te ziin. (Dat de concentratie waarschijnlijk niet zo heel diep is, weten we inmiddels uit het artikel 'Waarom last van je collega's hebben, taboe is', maar dat doet er verder niet toe). Stap je op iemand af, of bel je iemand onaangekondigd, dan stoor je deze persoon hoe dan ook, zo is de aanname. Dezelfde boodschap kan je beter in een mailtje sturen. Een mailtje kan de ander lezen op een moment dat het hem uitkomt, zo redeneert men.
Dat mailtjes net zo goed als storende elementen gezien kunnen worden, vergeet men. En de ander denkt: “Waarom honderd mailtjes over een en het zelfde onderwerp? Kom gewoon even naar me toe!”
En hiermee komen we weer uit bij de eerdere conclusie ten aanzien van beleving van werkruimte: Haal dit onderwerp uit de taboesfeer, maak afspraken over stilte en 'even-niet-storen'-momenten. ook over de hoeveelheid mails die je elkaar stuurt!
Comments